Ondergewaardeerd…
Van het groepje impressionisten die Velázquez als Messias aanhingen heb ik in het verleden en tot op heden toe veel geleerd. Regelmatig grijp ik terug naar boeken of plaatjes van schilders als John Singer Sargent, Anders Zorn en Joaquin Sorolla y Bastida. Hoewel als studiemateriaal Sargent uitermate geschikt is gaat mijn schildershart toch uit naar Sorolla. Vooral de losse bijna nonchalante toetsen in vette olieverf, (ongeacht het onderwerp!!!) , die zo ongelofelijk trefzeker zijn. Anders dan de meer breiende Sargent zet Sorolla zijn schilderijen op in grote kleurvlakken, dit is vooral goed te zien in zijn strandgezichten. Waar een schilder als ik ook van kan watertanden zijn de portretten van Sorolla, hij durft te schilderen maar durft ook te laten. Iets dat hij heeft overgenomen van die ene schilder die dit beter beheerste dan hij, de Messias Velázquez.
Hierboven enkele voorbeelden uit de handen van de meester Sorolla y Bastida.
