Kou!
Met nog tintelende vingers van het laatste schildertripje zit ik met een warme kop cappuccino na te genieten van een leuke losse studie. Er lag mooi veel sneeuw en ik had me al voorgenomen lekker te experimenteren met kleuren. Voor de zekerheid had ik twee ondergrondjes meegenomen, een klein stukje linnen opgezet met een aardtint en een wat groter paneeltje in een warmere kleur. Uiteindelijk ben ik uit gemakzucht (het was wel heel koud) gegaan voor het kleinere doekje, wat achteraf gezien ook verstandiger bleek. Mijn korte ervaring met het buitenschilderen heeft me al wel geleerd om zo effectief mogelijk te werken en je voor te bereiden op wat er kan komen. Het weer kan omslaan, de kou kan zo hevig worden dat naar een paar uur je vingers bevriezen en stukje bij beetje je naam in spijkerschrift op de besneeuwde grond zichtbaar word, om maar iets onwaarschijnlijks te noemen. Het is dus zaak om je goed in te pakken en zelfs dan ben je zoals ik merkte na anderhalf uur wel weer toe aan een verse portie warmte of een flinke slok Becherovka. Hierboven het resultaat van anderhalf uur.
