Diego Rodriguez de Silva y Velázquez
Vandaag heb ik een studie gemaakt van een werk van naar mijn mening een van de beste schilders ooit Diego Rodriguez de Silva y Velázquez. Wat Velázquez zo speciaal maakt is zijn verfbehandeling en rake toets. Iedere vlek heeft een doel en met een beperkt palet geeft hij een plasticiteit die niemand overtreft. Het is interessant om te zien hoe Velázquez met minimale middelen de suggestie van een oog of neus neerzet en dus ook voor mij een goede oefening in het suggereren. Wat ook een goede les is geweest vandaag is dat je de voorbeelden altijd in eenzelfde hoek zet als je eigen paneel of doek. Als je mijn werk namelijk vergelijkt met het origineel is duidelijk te zien dat het gezicht te langwerpig is, dit komt voornamelijk doordat ik beide boven elkaar op de tafel heb gelegd. Ik had het voorbeeld en het doek beter beide vertikaal neer kunnen zetten. Maar gelukkig staan er nog voldoende werken in het boek dat ik heb van Velázques… Hierboven de studie en nog wat tekeningen die ik deze dagen op de kinderboerderij heb gemaakt.
